رشد وآموزش ارتباطات و مهارتهای اجتماعی
درمیـان تمام پستانداران ،آدمـی دربدو تولد ناتـوان ترین آنهاست وبه طولانی ترین دوره رشدی نیاز دارد تا بتواند به تمامی مهـارتهای ویژه نوع خود دست یابد. کنش متقابل ودائمی بین توارث ومحیط،تعیین کننده رشدآدمی است .یعنی آمادگی های زیستی موجود در بدو تولد ، با تجاربی که دردوران رشدازمحیط کسب می گردد درهم می آمیزندو مسیررشدی فرد راترسیم می سازند.
رشدروانی- اجتماعی برخلاف انواع دیگر رشدها رونـدی است که در تمـام طـول عمـر ادامـه می یابـد.
رشداجتماعی ازنظر مفهوم یعنی رشدتوانائی عملکرددرگروه وپذیرفتن خواستهای فرهنگ واجتماعی که فرد درآن زندگی می کند.اجتماعی شدن تابع اصل یادگیری است وهیچ کودکی ذاتأ اجتماعی زاده نمی شودبلکه این مسئله درمسیر رشد ودرطی فرصتهای فراهم شده شکل می گیرد.
دوره اول کودکی ( ازتولد تا سه سالگی )
رفتار عاطفی نوزاد ازحدود 4 ماهگی آشکار می شود.در 6 ماهگی میل به تماس با دیگران درطفل شدت می یابد و مایل است که او را درآغوش بگیرندو نوازش کنند.در اواخر یک سالگی با شوق و لذت منتظرمادرش می شود و به محض دیدن او شادی می کند. درسال دوم این علاقه مندی به سایراشیاء ماننـداسبــاب بـــازی ها ، لبــاس وچیــزهای دیگرمعطوف می شود.
در12 ماهگی کودک اصواتی در پاسخ به گفتگوی بزرگسالان ادا می نماید.بین 18ماهگی تا2سالگی کنترل رفتارطفل دشوارمی گردد زیرا بواسطه توانائی کودک درحرکت وکنجکاوی شدید، هرمحرکی برایش جالب بوده وگاهأ اعمالش مخاطراتی برای او ایجادمی کند.چنانکه رفتارش را محدودکنند ، ناراحتی بسیارشدیدی ازخودنشان می دهد.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » محسن ( سه شنبه 89/1/10 :: ساعت 3:11 عصر )
